Dziś wierszowo:
"Każdy ma swoją gwiazdę,
Która na niebie błyska;
Gwiazdę promienną, jasną,
Ona iskrami tryska,
Rozdając szczodrze promyki:
Nadziei, Miłości i Szczęścia.
Niechże nam świeci długo,
Choć płomień chwiejny czasem;
Przygasa to znów rozbłyska
Jak zachód słońca za lasem;
Rozświetla pełnię życia,
To znów się płomień chwieje;
Serce na chwilę zamiera,
Lecz zaraz budzi nadzieję.
Niechże nam świeci jasno,
Pozwala żyć pełnią życia;
Jest tyle do zrobienia,
Tyle jest dróg do przebycia."
ze zbiorów Pani Cyzman
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz